تاریخچه پست از ابتدا تا وزارت پست:
قدیمی ترین سند مربوط به پست یک ورق پاپیروس است که در سال 255 قبل از میلاد مسیح در مصر کشف شده ، اما قدیمی ترین سرویس پست در ایران بوسیله کورش کبیر در 530 سال قبل از میلاد مسیح ایجاد شده است . این سیستم پستی به صورت ایستگاهی عمل می کرده و در اختیار دولت بوده . هرودت مورخ یونان باستان این سیستم را به این شکل شرح می دهد :
هیچ روشی سریعتر از طریق ارسال پیامها که توسط پارسیان کشف شده بود وجود نداشت و ان بدین صورت بوده که پارسیان ایستگاه های مختلفی را در نظر گرفته ودر ان افراد سوار کار با اسب منتظر رسیدن پیام بودند و فواصل ایستگاهها را طوری در نظر گرفته بودندکه از نظر زمانی فاصله انها یک روز با یکدیکر فاصله داشتند ضمنا ایستگاهای مخصوصی برای مواقع برف و باران و سرما به منظور ارسال پیام در نظر گرفته شده بود و این پیامها با حداکثر سرعت ممکن انجام پذیرفته است او میگوید نه برف نه سرما نه باران نه تاریکی شب مانع ارسال پیام نمی گردید او.لین پیک وارده پیام و بسته ها را تحویل دومین نفر میداد که او نیز بطریق اولی تحویل سوارکار مینمود و کار ادامه می یافت تا اینکه پیامها به مقصد میرسیدند و در زبان پارسی باستان این روند تکرار یا رلیها به عنوان انکاریون شناخته می شد .
این سیستم در زمان وزارت امیرکبیر به صورت یک اداره منظم برای عموم در آمد و اداره آن به میرزا شفیع خان چاپارچی واگذار شد . در سال 1290 در پی سفر ناصرالدین شاه به اروپا ، شخصی به نام گوستاوریه از کشور اطریش به ایران آمد و اولین نظام نامه پست ایران را تهیه کرد . با کوشش گوستاوریه در سال 1877 میلادی ایران به اتحادیه جهانی پست ملحق شد . اداره پست در سال 1297 به وزارت پست تغییر نام پیدا کرد .